به نقل از «همشهری آنلاین»

معلول ۹۰‌درصدی که با برنامه احسان علیخانی مشهور شد | از خواندن اشعار سهراب سپهری سیر نمی‌شوم

تاریخ انتشار: ۳۱ خرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۰۳۳۵۷۶

به گزارش همشهری آنلاین، متولد شهریور ۱۳۵۹ است و ۹۰‌درصد معلولیت جسمی دارد. به سختی سخن می‌گوید و مشکل حرکتی دارد. اما اراده‌اش برای بسیاری از ما مثال‌زدنی است. هر کلمه را با تمام توان از زبان خارج می‌کند تا به ما بفهماند سخن گفتن، ‌ کاری که برای ما تا این اندازه آسان است، چقدر نظام پیچیده‌ای دارد. او آبروی امروزش را مدیون زیارت کربلا می‌داند و با کوششی تحسین برانگیز کلماتش را چنین ادا می‌کند: «هر فردی که واقعه عاشورا را درک کرده باشد، می‌فهمد که ابوالفضل(ع) کیست.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

امام حسین(ع) کیست؟ ابوالفضل چرا ابوالفضل شد؟ چرا باب‌الحوائج شد؟ ‌»او واژه‌ها را با تأمل بیشتری از پشت لب‌ها به بیرون هل می‌دهد و ادامه می‌دهد: «سال اولی که رفتم کربلا به خاطر شفا رفتم و این غلط بود. من را دعوت کرده بود بروم زیارتش، برای پا بوسی‌اش، نه برای شفا. کسی که مهمان می‌شود، طلبکار که نیست. اگر عاشورا را درک کنیم به خدا شفا دادن برایشان کاری ندارد. ‌»

قصه‌های خواندنی تهران را اینجا دنبال کنید

نفسی می‌گیرد و ادامه می‌دهد: «سال اولی که رفتم کربلا، روز آخر فهمیدم که من از حضرت ابوالفضل(ع) یک چیز خیلی کوچک خواستم و ‌آن شفاست. روز آخر گفتم غلط کردم شفا نمی‌خواهم به من عزت بده آقا و تا الان عزتش را داده. کسی که عزت می‌گیرد عزیز هم می‌شود. مثل یوسف پیامبر که در قعر چاه بود و شد عزیز مصر. امروز یک کلمه از این شعرها مال من نیست، متعلق به ابوالفضل(ع) است. به نام اوست و به کام من. ‌»

معلمِ منجی یا منجی معلم!  

 عباسی از طریق دوستی در صدا و سیما به «علی معلم» دامغانی شاعر شناخته شده کشور معرفی می‌شود. این ماجرا به زمانی بر می‌گردد که معلم در صدا و سیما مسئولیت داشت. علی معلم، او را گام به گام با عالم شعر آشنا می‌کند. هر چند مهناز حسنی، شاعر، زیر پر و بال او را برای راه افتادن در عالم شعر می‌گیرد، اما ورد زبان او همنشینی با علی معلم است و بس. او هر چند امروز برای خود شاعری مستقل است، اما به گفته خودش، هزار راه نرفته دارد که باید برود. برای همین می‌گوید: «بزرگراه زندگی انتها نداره و هیچ‌وقت تموم نمی‌شه. تا اونجا که در توان دارم می‌روم.» عباسی در ادامه می‌گوید: «از وقتی خودم را شناختم، خدا را شناختم. خدا یک لحظه از من جدا نشده و همیشه کنارم بوده. برای همین وقتی عزت امروزم را می‌بینم، خدا را شکر می‌کنم. ‌»

پدر فداکار

هر چقدر هم برای پدر علی‌اکبر عباسی دل بسوزانیم، نمی‌توانیم محبت‌های او را درک کنیم و بفهمیم چه خدمتی برای تربیت فرزند معلولش کرده است. او می‌گوید: «علی‌اکبر بعد از ۲۱ سال زندگی با ما، یک روز آمد و گفت، می‌خواهم تنهایی بیرون بروم. راستش را بخواهید تا قبل از آن از خانه بیرون نمی‌رفت. از نگاه‌ترحم‌آمیز مردم بدش می‌آمد. آن روز لباس تنش کردیم و پول توی جیبش گذاشتم و تا دم در بردمش. وقتی رفت پنهانی دنبالش کردم. دیدم رفت و چرخی میان درختان زد و با خوشحالی برگشت. ‌» او در مورد درگیری‌ها و تنش‌های شخصی‌اش در زمان به دنیا آمدن علی‌اکبر چنین ادامه می‌دهد: «وقتی به دنیا آمد، زمین و زمان را به هم بافتم. تا مدت‌ها با خودم درگیر بودم تا اینکه با حرف‌های یکی از بستگان تلنگری خوردم و با خودم کنار آمدم. امروز وقتی علی‌اکبر را می‌بینم، خدا را برای داشتن چنین فرزندی شکر می‌کنم که هم توانایی‌های خودش را باور کرده و هم عشق اهل‌بیت‌(ع) را در دل دارد. ‌»
او یکی از کتاب‌های مورد علاقه علی‌اکبر را کتاب «هشت‌بهشت» سهراب سپهری معرفی می‌کند و می‌گوید: «از خواندن این کتاب سیر نمی‌شود. هم خودش می‌خواند و هم برای ما از شعر سپهری می‌گوید. علاوه بر این علی‌اکبر کتاب شعرش را به نام «ماورای سکوت» آماده کرده که به‌زودی منتشر می‌شود. ‌»

شعری از علی‌اکبر عباسی

گوش بکنید داره میاد
صدای ماه هاشمی
دستاتونو پنهان کنید
اومده عباس علی
لبای تشنه شو ببین
نمیذاره غم تو دلی
پهلوون پهلووناست
یکه سوار کربلاست
خوب می‌دونیم ما آدما
عباس شیر نینواست
قصه تیر و مشک آب
قصه عشق آشناست
یه غصه داره مشک آب
که زخمی تیر بلاست
شرمنده شد آب فرات
شرمنده لب تشنه‌هاست

________________________________________________________

منتشر شده در همشهری محله منطقه ۲ به تاریخ ۱۳۹۳/۰۹/۱۹*

کد خبر 767960

منبع: همشهری آنلاین

کلیدواژه: علی اکبر

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۰۳۳۵۷۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

فال حافظ امروز : یک غزل ناب و یک تفسیر گویا (9 اردیبهشت)

دوش سودای رخش گفتم ز سر بیرون کنم
گفت کو زنجیر تا تدبیر این مجنون کنم

قامتش را سرو گفتم سر کشید از من به خشم
دوستان از راست می‌رنجد نگارم چون کنم

نکته ناسنجیده گفتم دلبرا معذور دار
عشوه‌ای فرمای تا من طبع را موزون کنم

زردرویی می‌کشم زان طبع نازک بی‌گناه
ساقیا جامی بده تا چهره را گلگون کنم

ای نسیم منزل لیلی خدا را تا به کی
ربع را برهم زنم اطلال را جیحون کنم

من که ره بردم به گنج حسن بی‌پایان دوست
صد گدای همچو خود را بعد از این قارون کنم

ای مه صاحب قران از بنده حافظ یاد کن
تا دعای دولت آن حسن روزافزون کنم

تفسیر :

به تازگی کار جدیدی را شروع کرده اید که نباید آن را نیمه تمام رها کنید. از ناکامی ها و رنج هایی که در مسیر زندگی پیش می آید ناامید نشوید.

برای موفقیت در هر کاری باید با ریزبینی نقاط ضعف خود را پیدا کرده و برای رفع آن ها بکوشید. زندگی پستی بلندی های فراوانی دارد، از شکست ها ناراحت نشوید و به خداوند توکل داشته باشید.

زندگی نامه حافظ

حافظ، شاعر فارسی زبان قرن هشتم هجری بوده که در سال ۷۲۷ هجری قمری در شهر شیراز متولد شد. پدر او بهاءالدین محمد نام داشت که در دوران کودکی حافظ، از دنیا رفت. حافظ در دوران نوجوانی شاگرد نانوا بود و به‌همراه مادرش زندگی سختی را سپری می‌کرد. گفته می‌شود او در اوقات فراغت خود به مکتب‌خانه‌ای که نزدیک نانوایی بود می‌رفت و خواندن و نوشتن را از همان جا فراگرفته است. او در مجالس درس علما و بزرگان زمان خود شرکت می‌کرد و نیز‌زمان برای کسب درآمد به کارهای سخت و طاقت فرسا می‌پرداخت. خانه حافظ در محله شیادان شیراز بود.

این شاعر بزرگ در دوران جوانی بر تمام علوم مذهبی و ادبی مسلط شد و در دهه بیست زندگی خود به یکی از مشاهیر علم و ادب سرزمین خود تبدیل شد. جالب است بدانید که او قرآن را به‌طور کامل حفظ بود و به همین خاطر تخلص حافظ را برای او انتخاب کردند. شمس الدین محمدبن بهاءالدین محمد حافظ شیرازی حدود چهل سال در حوزه درس استادان آن زمان از قبیل قوام الدين عبدالله، مولانا بهاء الدين عبدالصمد بحرآبادی، مير سيد شريف علامه گرگانی، مولانا شمس الدين عبدالله و قاضی عضدالدين عيجی  شرکت می‌کرد و به همین خاطر به اکثر دانش‌های زمان خود مسلط بود.

حافظ در دوران شاه شیخ ابواسحاق به دربار راه پیدا کرد و شغل دیوانی را برای خود انتخاب کرد. او علاوه بر شاه ابواسحاق، در دربار شاهان دیگری همانند شاه شیخ مبارزالدین، شاه شجاع، شاه منصور و شاه یحیی نیز حضور پیدا کرده بود. حافظ از طریق دیوانی امرار معاش می‌کرد و شاعری شغل اصلی او نبود. جالب است بدانید که بزرگ‌ترین گناه از نظر حافظ، ریاکاری و مردم‌فریبی بود. حافظ در دوران زندگی خود اشعار به‌ویژه غزلیات بسیار زیبا و معنی‌داری سروده است که نیز‌اکنون پس از گذشت قرن‌ها از آن، بوی تازگی داده و خواندنش آرامش‌بخش است. دیوان اشعار حافظ شامل غزلیات، قصیده، مثنوی، قطعات و رباعیات می‌شود.

حافظ در دوران جوانی عاشق دختری به نام شاخه نبات شد؛ البته برخی بر این عقیده‌اند که نام همسر حافظ نسرین بود و او این نام را به‌دلیل شیرین زبانی معشوقه‌اش به او اختصاص داده است. او برای رسیدن به معشوقه‌اش، ۴۰ شبانه روز را به‌طور مستمر در آرامگاه باباکوی شب زنده‌داری کرده و به دعا پرداخت. سپس، با شاخه نبات ازدواج کرد و حاصل این ازدواج یک فرزند پسر بود. حافظ تنها یک بار ازدواج کرد و پس از مرگ همسرش مجرد ماند. به همین خاطر بسیاری از عارفان و عاشقان، عشق مقدس و واقعی را در حافظ جستجو می‌کنند. پسر این شاعر بزرگ نیز در دوران جوانی در راه سفر نیمه‌کاره به هند همراه پدرش از دنیا رفت.

در تقویم رسمی ایران، ۲۰ مهر روز بزرگداشت حافظ است و هر ساله در این روز مراسم بزرگداشت حافظ با حضور پژوهشگرانی در سراسر دنیا روی آرامگاهش در شهر شیراز برگزار می‌شود.

 

آثار حافظ

دیوان حافظ شامل ۵۰۰ غزل، ۴۲ رباعی و چند قصیده است که آن را در در ۵۰ سال از زندگی خود سروده است؛ یعنی به‌طور متوسط در هر سال تنها ۱۰ غزل سروده است؛ زیرا او در لحظاتی خاص به سرودن اشعار خود می‌پرداخت و تمرکز خود را روی خلق آثاری ناب گذاشته بود که شایسته مقام معشوق باشد. این نکته بسیار قابل‌توجه و تامل‌برانگیز بوده و به همین خاطر دیوان او را به یک کتاب خاص و خواندنی تبدیل کرده است. دیوان حافظ بیش از ۴۰۰ بار به زبان فارسی و زبان‌های دیگر دنیا به چاپ رسیده است. حافظ لقب ماهرترین غزل‌سرای زبان فارسی را نیز با اقتدار از آن خود کرده و تک بیت‌های او بسیار درخشان و تماشایی است.

شاید تعبیر کردن یا قدرت تاویل پذیری را بتوان از مهم‌ترین خصوصیات اشعار حافظ به حساب آورد؛ زیرا هر کس که دیوان حافظ را باز کرده و غزلی از آن می‌خواند، با توجه به شرایط روحی خود برداشت متفاوتی از آن می‌کند؛ به‌گونه‌ای که حافظ آن شعر را فقط برای حال آن لحظه او سروده است. در اشعار حافظ، تناسبات هنری به شکلی ظریف و دقیق رعایت شده‌اند و ایهام و ابهام را به جا و درست به کار برده است. در برخی از اشعار حافظ، زبان طنز نیز به کار گرفته شده تا ناگفته‌ها به کمک زبان طنز بیان شود.

کانال عصر ایران در تلگرام بیشتر بخوانید: فال حافظ امروز : یک غزل ناب و یک تفسیر گویا (8 اردیبهشت)